پایمرد

متن نشریه 101

مشخصات فني عمومي راه تجدیدنظر دوم

فصل بیستم ـ آسفالت گرم           صفحه 550

است. چنانچه خصوصیات آسفالت تهیه‌شده قابل‌قبول نباشد باید با تغییراتی که در اوزان و

نسبت‌های مصالح سنگی، فیلر و در صورت لزوم قیر اعمال می‌گردد، مجدداً از آسفالت تهیه‌شده

نمونه گرفت و مورد آزمایش قرارداد تا موقعی که مخلوط آسفالتی مورد تائید دستگاه نظارت قرار

گیرد. مبنای پذیرش یا عدم پذیرش نمونه‌های آزمایشی منحصراً مشخصات مندرج در این فصل و

طرح اختلاط آزمایشگاهی موضوع ردیف -8 20 و ) پوشش دانه‌بندی کارگاهی ( است.

پ: ) فرمول کارخانه ( که پس از اعمال تغییرات لازم به شرح فوق اصلاح می‌گردد تا موقعی که ) فرمول

کارگاهی (، نوع مصالح و به‌ویژه دانه‌بندی مصالح سیلوهای گرم و فیلر تغییر نکرده است معتبر بوده

و مبنای عملکرد جاری و روزانه کارخانه آسفالت می‌باشد. بدیهی است هرگونه تغییری در دانه‌بندی

مصالح مستلزم انتخاب فرمول کارگاهی جدید و نمونه‌گیری مجدد از سیلوهای گرم و محاسبه

) فرمول کارخانه ( جدید خواهد بود.

ت: بدیهی است پس از انجام مراحل آزمایشی فوق، عملیات آسفالتی پروژه می‌تواند با تائید دستگاه

نظارت شروع و ادامه یابد.

12-20 رطوبت مصالح سنگی

در تهیه مخلوط آسفالتی، رطوبت مصالح سنگی که به واحد خشک‌کننده تغذیه می‌شود باید حداکثر

6 درصد باشد. چنانچه میزان رطوبت بیش از این بوده و یا مصالحی مورد مصرف قرار گیرد که درصد

جذب آب آن‌ها خیلی زیاد باشد. این مصالح باید زمان زیادتری در واحد خشک‌کننده باقی بمانند و یا آنکه

در نحوه استقرار این واحد و کم کردن شیب طولی و یا تغییر آرایش پره‌های داخل آن به‌منظور دستیابی

به حد رطوبت مجاز تغییراتی داده شود. حداکثر رطوبت مجاز مصالح سیلوهای گرم چنانچه جذب آب

مخلوط سنگی کمتر از 5/2 درصد باشد مساوی /0 15 درصد و بیشتر از 5/2 درصد می‌باشد. حداکثر

رطوبت مصالح سنگی گرم در تهیه ماسه آسفالت یک درصد. می‌باشد

پایمرد

متن نشریه 101

مشخصات فني عمومي راه تجدیدنظر دوم

فصل بیستم ـ آسفالت گرم           صفحه 551

13-20 درجه حرارت اختلاط

هنگام تهیه و پخش آسفالت، کندروانی قیر باید بگونهای باشد که مصالح خوب پوشش داده‌شده و به‌آسانی قابل پخش و کوبیدن باشد. چنانچه کندروانی قیر، هنگام اختلاط آسفالت بیش‌ازحد باشد، مصالح

به‌خوبی اندود نخواهند شد و درصورتی‌که کمتر از اندازه باشد، هنگام حمل از کارخانه تا محل مصرف قیر

از سنگ‌دانه‌ها جدا می‌شود. به‌منظور حصول پوشش مناسب مصالح و جدانشدن قیر از سنگ‌دانه‌ها هنگام

تهیه و حمل‌ونقل آسفالت، لازم است کندروانی قیر در زمان اختلاط حدود 170±20 سانتی استکس

باشد. به‌منظور تعیین درجه حرارتی که قیر مورد مصرف به این کندروانی می‌رسد، لازم است نمودار

تغییرات کندروانی قیر را در برابر درجه حرارت ترسیم نمود. با استفاده از این نمودار برای قیر مصرفی در

عملیات آسفالتی، می‌توان محدوده درجه حرارت بهینه برای اختلاط آسفالت و تراکم آن را بعد از پخش

تعیین نمود.

14-20 آماده کردن سطح راه

قبل از حمل و پخش مخلوط آسفالتی، سطح راه باید در طول کافی از هز نظر آماده و مهیا شود. اگر

عملیات آسفالتی روی قشرهای تقویت‌شده سنگی، زیراساس، اساس شکسته و یا رویه آسفالتی اجرا

می‌شود، باید قبلاً هرگونه ناهمواری و پستی‌وبلندی این سطوح برابر نقشه‌های اجرایی و به‌نحوی‌که

مورد تائید دستگاه نظارت باشد مرمت گردد و سپس اندود نفوذی و یا سطحی مطابق فصل مربوط

انجام شود. چنانچه عملیات روی پوشش‌های آسفالتی و یا بتنی اجرا می‌شود، اصلاح کلیه آسیبدیدگیها

شامل مرمت ترک‌های طولی و عرضی، لکه‌گیری، تعمیر موضعی قشرهای زیرسازی و در صورت لزوم،

تسطیح نشست‌ها، اصلاح پروفیل‌ها، پخش مصالح سنگی داغ روی سطوح قیر زده، تثبیت و یا مرمت

آسفالت موجدار و فتیله شده، تعمیر و اصلاح پوشش بتنی و هر نوع کارهای تکمیلی دیگر باید قبل از

اجرای قشرهای جدید آسفالتی انجام گیرد. روش‌های اصلاحی برای این آسیبدیدگیها با توجه به نوع و

علل ایجاد آن‌ها در مشخصات فنی خصوصی باید تصریح گردد. پس از انجام اصلاحات فوق بستر را باید

پایمرد

متن نشریه 101

مشخصات فني عمومي راه تجدیدنظر دوم

فصل بیستم ـ آسفالت گرم           صفحه 552

با جاروی مکانیکی یا هوای فشرده و با شستشو، از هرگونه مواد خارجی، گردوغبار، گل‌ولای پاک و

تمیز نموده و بالاخره برابر مندرجات فصل شانزدهم اندود سطحی گردد.

برای آنکه عرض آسفالت مطابق نقشه‌های اجرایی باشد، باید محور راه و کنار طرفین آسفالت به‌دقت علامت‌گذاری و خط‌کشی شود. فاصله نقاط برای خط‌کشی در خطوط مستقیم حدود 40 متر و در

قوس‌ها 5 تا 10 متر خواهد بود. هرگونه عملیات انجام‌شده ترمیمی به‌منظور آماده کردن سطح راه باید

قبل از اجرای اندود نفوذی و یا سطحی و پخش نخستین قشر آسفالتی به تصویب دستگاه نظارت برسد.

15-20 حمل مخلوط آسفالتی

جدار و سطوح داخلی کامیون‌هایی که مخلوط آسفالتی را به محل مصرف حمل می‌کنند باید همواره

تمیز بوده و عاری از گردوغبار، گل‌ولای و هرگونه مواد خارجی دیگر باشد. در صورت لزوم باید

سطحی را که با مخلوط آسفالتی در تماس می‌باشند، روزانه با آب و صابون یا آب‌آهک ) یک حجم

آهک، به حجم آب ( یا مواد مشابه شستشو و کاملاً تمیز نمود. شستشو با هرگونه روغن یا گازوییل ممنوع

می‌باشد. تعداد کامیون‌ها باید متناسب با ظرفیت تولید کارخانه آسفالت و ظرفیت پخش فینیشر باشد تا

وقفه‌ای در هیچ‌یک از این دو واحد ایجاد نشود. برای فواصل حمل دور یا هر شرایط دیگری که افت

حرارت مخلوط آسفالتی بیش از 10 درجه سانتی‌گراد پیش‌بینی شود یا در هوایی که درجه حرارت محیط

10 درجه سانتی‌گراد باشد، باید سطح آسفالت کامیون‌ها در حین حمل با چادر برزنتی کاملاً پوشیده شود تا

سطح آسفالت سرد نشده و خاصیت و یکنواختی خود را از دست ندهد. برای حمل آسفالت ماستیک

درشت‌دانه، استفاده از چادر پوشش درهرحالتی حتی در تابستان و فاصله حمل کوتاه، الزامی بوده و

کامیون‌های حامل آسفالت که مدت‌زمان حمل آن‌ها به محل مصرف، میان‌مدت یا درازمدت باشد، باید

به وسایل گرم‌کننده الکتریکی برای آسفالت مجهز باشند.

به ره حال حداکثر مدت حمل آسفالت 45 دقیقه و حداکثر فاصله حمل با کامیون 70 کیلومتر است

که به‌هرحال باید توسط دستگاه نظارت با توجه به شرایط اجرای کار، تعیین شود.

پایمرد

متن نشریه 101

مشخصات فني عمومي راه تجدیدنظر دوم

فصل بیستم ـ آسفالت گرم           صفحه 553

16-20 توزین مخلوط آسفالتی

چنانچه بهای آسفالت برحسب وزن آن پرداخت شود، باید باسکول مناسبی جهت توزین کامیون‌های

حامل آسفالت در کارخانه یا هر محل دیگر، طبق نظر دستگاه نظارت نصب شود. باسکول باید دقیق بوده

و ضمن کار مرتباً کنترل و تنظیم‌شده و یا توسط مؤسسه استانداردهای صنعتی مورد بازبینی قرار گیرد.

توزین مخلوط آسفالتی با قپان کارخانه آسفالت قابل‌قبول نیست. درصورتی‌که آسفالت بر اساس حجمی

پرداخت شود، ملاک تبدیل وزن به حجم، میانگین وزن مخصوص به‌دست‌آمده از قشر آسفالت کوبیده

شده سطح راه. می‌باشد

17-20 پخش مخلوط‌های آسفالتی

پس از آماده کردن سطح راه که مخلوط آسفالتی باید روی آن پخش شود عملیات پخش باید با توجه

به شرایط زیر صورت: گیرد

-1 17-20 محدودیت‌های پخش

پخش مخلوط آسفالتی هنگامی مجاز خواهد بود که شرایط جوی، درجه حرارت محیط و آمادگی

سطح راه از هر نظر برای عملیات مناسب باشد. در مواقع بارندگی یا روی سطوح یخ‌زده و مرطوب و

دمای محیط کمتر از 10 درجه سانتی‌گراد، باید از پخش آسفالت خودداری شود. به‌طورکلی پیمانکار باید

اجرای عملیات آسفالتی را به نحوی برنامه‌ریزی کند که این عملیات در فصول مناسب سال به‌عمل‌آمده

و به فصل سرما منتقل نشود. پخش آسفالت رویه یا هر قشر نهایی دیگر باید منحصراً در شرایط و فصول

مناسب سال که درجه حرارت سطح راه از 25 درجه سانتی‌گراد کمتر نباشد، اجرا گردد.

-2 17-20 پخش با فینیشر

مخلوط آسفالتی را باید با دستگاه خودکار و مکانیکی ) فینیشر ( پخش نمود. نوع و خصوصیات فنی

فینیشر باید قبل از پخش به تصویب دستگاه نظارت برسد. فینیشر باید بتواند مخلوط آسفالتی را به‌طور

یکنواخت در عرض و ضخامت و شیب مندرج در نقشه جات اجرایی پخش نماید. این دستگاه باید دارای

پایمرد

متن نشریه 101

مشخصات فني عمومي راه تجدیدنظر دوم

فصل بیستم ـ آسفالت گرم           صفحه 554

فرمان سریع و مؤثر و حساسی بوده و بتواند به‌آسانی به جلو یا عقب حرکت نموده و سرعت آن‌چنان

قابل تنظیم باشد که حتی در زمان تخلیه مخلوط آسفالتی در مخزن آن، تغییر محسوسی ننماید.

محفظه‌ها و پره‌های پخش‌کننده دستگاه باید بتواند آسفالت را به‌طور یکنواخت در جلوی صفحه‌های اتو

فینیشر پخش کند و اتو نیز مجهز به‌وسیله تسطیح کننده‌ای باشد که در حرارت‌های معین و مناسب

بتواند سطحی با بافت همگن و پیوسته ایجاد نموده و از بریدگی یا فتیله شدن در سطح آسفالت جلوگیری

نماید. اتو باید مخلوط آسفالتی را در ضخامت و نیمرخ‌های عرضی مشخص‌شده پخش و آن را کاملاً

مسطح سازد. روانه کاری با دست مجاز نخواهد بود. در موارد خاص و برای تنظیم دقیق رقوم سطح

آسفالت بدون اجرای قشرهای تسطیحی، دستگاه نظارت می‌تواند از پیمانکار بخواهد که از فینیشر تمام‌اتوماتیک استفاده نموده و یا فینیشر خود را به این نوع وسایل مجهز سازد. در این صورت خصوصیات

فینیشر جدید باید قبل از شروع کار به تصویب دستگاه نظارت برسد. فینیشر باید مجهز به کوبنده‌های

ارتعاشی باشد و نیز بتواند آسفالت را در قشرهای به ضخامت‌های مختلف و در عرضی که کارخانه سازنده

تعیین کرده است پخش کند. تغییرات عرضی دستگاه باید با ضمایمی صورت گیرد که قادر باشد حداقل تا

15 سانتیمتر به عرض آن افزوده یا کم کند. درصورتی‌که مخلوط آسفالتی در بیش از یک قشر پخش

شود، اتصال‌های طولی و عرضی هر قشر باید با حدود 15 سانتیمتر از اتصال‌های نظیر قشر زیرین فاصله

داشته باشد. چنانچه عرض آسفالت زیاد بوده و پخش آن در یک خط عبور ممکن نباشد، باید آن را در

چند خط پخش و اجرا نمود. در این صورت تعداد خطوط و ترتیب اجرای آن با نظر و تصویب دستگاه

نظارت تعیین خواهد شد. در این‌گونه موارد باید حتی‌المقدور سعی شود عملیات پخش خطوط مجاور

هم‌زمان اجرا گردد تا دو خط کاملاً به یکدیگر چسبیده و ترک طولی در آن ایجاد نشود. چنانچه اجرای

این روش مقدور نباشد، باید لااقل ترتیبی داد که فاصله زمانی بین پخش دو خط مجاور حتی‌المقدور

کوتاه بوده به‌نحوی‌که در پایان کار روزانه به یکدیگر متصل شده و در حد یکدیگر قرار گیرند. لذا از

پخش آسفالت در یک خط عبور و در طول زیاد، بطوریکه ادامه عملیات به روز یا روزهای بعد موکول

گردد، باید خودداری شود. با توجه به عدم تراکم مناسب طرفین کناری لایه آسفالتی با غلتک زنی‌های

معمول که باعث بروز درز طولی در زمان بهره‌برداری می‌شود، باید قسمت کناری آسفالت که خوب

متراکم نشده به‌وسیله یک چرخ برش ) حتی‌المقدور ماشینی( در حدود 2 تا 3 سانتیمتر در طول راه بریده و

پایمرد